1_موارد استفاده از پهپاد در نقشه برداری
با توسعه فناوری پهپاد ها و قابلیت های آنها , امروزه در کاربردهایی از قبیل تولید نقشه, به روز رسانی نقشه, تولید مدل رقومی زمین, تولید ارتوفتوموزاییک و...استفاده میشود.
استفاده از روش فتوگرامتری پهپاد برای تهیه محصولات مکانی مسطحاتی مانند ارتوفتوموزاییک در مقایسه با محصولات مکانی ارتفاعی ( نقشه های سه بعدی یا مدل رقومی ارتفاعی) مناسب تر میباشد.
برای تهیه ارتوفتوموزاییک در انجام مطالعات و طراحی های مهندسی از مناطق شهری و غیر شهری, با اهداف آشکارسازی تغییرات و تهیه نقشه تصویری زمینه, استفاده از روش فتوگرامتری پهپاد توصیه میشود.
روش فتوگرامتری پهپادبه منظور تهیه و بهنگام رسانی نقشه های بزرگ مقیاس(1:2000, 1:1000, 1:500) از مناطق غیر شهری قابل استفاده است و در مناطق شهری به کارگیری دوربین های متریک در اولوییت نسبت به دوربین های غیر متریک (روش فتوگرامتری پهپاد)میباشد.
برای تهیه نقشه به روش فتوگرامتری پهپاد در مقیاس های مختلف و با توجه به وسعت منطقه, موارد قید شده در جدول 1-1 مورد توجه قرار گیرد.
| مقیاس نقشه | وسعت منطقه | شرایط به کارگیری |
| 1:500 | چند هکتار تا چند ده هکتار | در صورت وجود شرایط خاص مانند عدم دسترسی به منطقه, جایگزین روش نقشه برداری زمینی |
| 1:500 تا 1:2000 | چند ده تا چند هزار هکتار | استفاده از پهپاد های با مداومت پروازی 30 دقیقه و بیشتر, به کارگیری دوربین با حد تفکیک مکانی بالای 20 مگا پیکسل و قابلییت پرواز پرنده بال ثابت یا مولتی روتور در ارتفاع بالاتر از 50 متر نسبت به زمین |
|---|---|---|
| 1:500 تا 1:2000 | چند هزار تا چند ده هزار هکتار | استفاده از پهپاد های با مداومت پروازی یک ساعت و بیشتر, به کارگیری دوربین با حد تفکیک مکانی بالای 50 مگاپیکسل و قابلیت پرواز پرنده بال ثابت در ارتفاع بالاتر از 100 متر نسبت به سطح زمین |
| 1:2000 تا 1:5000 | چند ده هزار تا چند صد هزار هکتار | استفاده از پهپاد های با مداومت پروازی چند ساعت, به کارگیری دوربین با حد تفکیک مکانی بالای صد مگاپیکسل و قابلییت پرواز پرنده بال ثابت بدون/با سرنشین در ارتفاع بالاتر از 250 متر نسبت به سطح زمین |
تبصره: برای تهیه نقشه بزرگ مقیاس تر از 1:500 و منحنی میزان دقیق تر 25 سانتی متر با استفاده از سامانه فتوگرامتری پهپاد, در نظر گرفتن ملاحظات مربوط به نواحی پنهان (تصویر برداری از زوایای مناسب) حد تفکیک ارتفاعی و حد تفکیک تصویری متناسب با مقیاس نقشه همچنین تراکم مناسب نقاط کنترل زمینی الزامی است در غیر این صورت روش نقشه برداری زمینی از صحت و قابلییت اطمینان بالاتری برخوردار است.
1_2 انتخاب نوع پهپاد
پهپاد ها یا پرنده های هدایت پذیر از راه دور داری انواع مختلف میباشند. انتخاب نوع پهپاد برای تهیه نقشه و اطلاعات مکانی می بایست با توجه به نوع بافت و توپوگرافی منطقه , وسعت منطقه, ارتفاع پرواز طراحی شده, محدودیت های زمانی برای پرواز, مداومت پروازی, دقت و مقیاس نقشه و اطلاعات مکانی مورد نیاز, محدودییت های حجم و وزن سنجیده مورد استفاده, شرایط آب و هوایی و وضعییت وزش باد, وجود فضای کافی برای برخاستن و فرود آمدن, سقف مجاز پروازی پرنده و منطقه و محدودییت های بهره برداری از انواع مختلف پهپاد در منطقه انجام گیرد.
به طور کلی در انتخاب پهپاد می بایست موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:
- استحکام در انجام تصویر برداری با وضعییت پایدار و اخذ حداقل تصاویر با زوایای انحراف از قائم غیر معمول که در تشکیل مدل ها و پوشش کامل منطقه خلل ایجاد ننمایند.
- نوع دوربین, نوع شاتر( گلوبال یا رولینگ), تنظیمات خودکار هوشمند
- توانایی حمل دوربین و سنجنده مورد نظر و دارا بودن سقف پرواز مناسب برای تصویر برداری از منطقه
- مداومت پروازی متناسب با ابعاد و وضعیت منطقه
- سقف پروازی کافی بخصوص در مناطق کوهستانی
- مجهز بودن به گیرنده تعیین جهت و تعیین موقعییت مراکز تصویر با دقت مورد نظر
- امکان کنترل و هدایت پرنده به نحوی که تصویربردای به صورت کامل و بدون گپ از منطقه انجام گیرد.
- متناسب بودن حداکثر سرعت باد قابل تحمل پرنده با شرایط وزش باد در منطقه
- مجهز بودن به سنجنده تعیین سرعت و جهت باد با دقت کافی
- مجهز بودن به امکانات هدایت و کنترل پرنده مانند FVP4, RTH5 و...
